Rozdział 1

- Lexi choć na dół, goście przyszli!!
Moja babcia nie dawała mi spokoju. No tak w końcu jutro mamy wigilię... Zamknęłam mój pamiętnik i zeszłam na dół. To dzisiaj mijają dokładnie 3 lata od wypadku i to również dzisiaj są moje 18 urodziny... Fajnie... prawda ? Tsa... Próbowałam się uśmiechnąć, ale wyszedł z tego dziwny grymas. Weszłam do pokoju.
- Sto lat, sto lat niech żyje, żyje nam.
Znowu to samo... Czy naprawdę o nich zapomnieliście?? Nie mam ochoty świętować kiedy oni leżą w grobie... Staram się wyglądać na szczęśliwą. Ale czy wy bylibyście szczęśliwi świętując tak swoje urodziny ?? Dobra nie ważne... Powinnam się uspokoić. Usłyszałam dzwonek do drzwi, dlatego poszłam otworzyć. Miałam nadzieję że to Jullia albo Niall, otworzyłam drzwi i zobaczyłam moich przyjaciół z niewielką paczuszką w której coś się ruszało.
- Wszystkiego najlepszego kochanie (...) - Moja przyjaciółka jak zwykle się rozgadała, ale niezbyt uważnie jej słuchałam. - (...) no i wszystkiego czego sobie zapragniesz.
- Ja się dołączam się do życzeń.-powiedział mój przyjaciel.
- Dziękuję wam kochani.
Zaprosiłam ich do domu i skierowaliśmy się w stronę salonu. Jak zwykle gdy Niall wszedł do pokoju moja rodzina obrzuciła go pogardliwym spojrzeniem. Ciągle tak było, bowiem wszyscy z wyjątkiem mojej babci nie lubili punk'ów, ale Niall był inny. A poza tym był dla mnie jak starszy brat...
- Niall!! Jullia!! Miło że przyszliście!!
Moja babcia jak zwykle musiała się z nimi przywitać. Uwielbia ich... Gdy wszyscy już złożyli mi życzenia i wręczyli prezenty przyszedł czas na ich odpakowywanie. Jako pierwsza poszła niewielka paczuszka od babci, w której było złote otwierane serduszko, a w nim zdjęcie moich rodziców. Poczułam jak do oczu napływają mi łzy. Nie wiedziałam co mam powiedzieć... Na myśl przychodziło mi jedno słowo...
- Dziękuję ci  babciu, jest cudowny...
Od razu założyłam naszyjnik i przytuliłam się do osoby, która przez ostatnie 3 lata praktycznie zastępowała mi matkę, ojca i najlepszą przyjaciółkę... Reszta paczek nie była jakoś znacząca. Były to między innymi bluza, płyta The Rolling Stones, trylogia "50 Twarzy Greya" od mojej kuzynki i perfumy od Diora.. Jako ostatnia została paczka od moich przyjaciół.. Prezent był średniej wielkości i co chwilę wydobywały się z niego jakieś dźwięki. Wzięłam go do rąk i odpakowałam. Znajdował się tam malutki rudy kotek i paczka P R E Z E R W A T Y W ?!
- Kogo to był pomysł ?!
Spojrzałam na moich przyjaciół, którzy  nie mogli opanować napadu śmiechu.
- Gdybyś... ty... widziała... swoją... minę... - Julia powiedziała to pomiędzy napadami śmiechu.
- Hahahaha bardzo zabawne... Ale dziękuję za cudnego kotka.
-Od dawna chciałaś mieć zwierzątko, a twoja babcia wreszcie się na nie zgodziła, po naszych długich prośbach...
- A poza tym drugi prezent na pewno ci się przyda.- Dodał blondyn i zaczął śmiesznie ruszać brwiami.
- Hahaha dziękuję za troskę.
Reszta wieczoru minęła w spokoju. Wszyscy jedli, śmiali się i rozmawiali. Na chwilę zapomniałam o wypadku i o dręczących mnie snach i myślach... Nagle przypomniałam sobie o kimś kto już dawno przestał mnie nękać w myślach. O tajemniczym chłopaku, który mnie uratował.. Wciąż pamiętałam jego przystojną twarz. I jego oczy w których było widać wielki niepokój i troskę. Z krainy marzeń wyrwała mnie moja kuzynka Nina.
- I jak nazwiesz kotka??
- Hm... Myślę, że Rose...
- Słodko, pasuje do niego... - uśmiechnęła się
- A ja bym go nazwał... Ruchacz- przerwał nam Niall.
- Hahahah zboczeniec.. Nie no, jest jakie jest... Mnie się podoba.- mówiąc to wywróciłam oczami.
- No dobra... Tak tylko mówię.
Gdy goście się rozeszli zostałam z Niall'em i Jullią sama... Moja babcia zbierała rzeczy ze stołu więc mogliśmy spokojnie pogadać. Poruszaliśmy wszystkie możliwe tematy. Gadaliśmy o muzyce, potem o zamieszkach w mieście. W końcu Niall zaczął gadać o imprezie świątecznej, którą organizował, nie wiedziałam czy chcę na nią iść... No, ale czego się nie robi dla przyjaciół. To była też okazja aby się w końcu rozerwać i nie myśleć o tym co się stało.. Nie pamiętam już kiedy poszłam na taką imprezę i naprawdę dobrze się bawiła.. To było chyba wieki temu. No cóż...
- Myślę, że my będziemy z Niall'em już szli... Robi się późno.
- Jasne rozumiem.
Odprowadziłam ich do drzwi i się pożegnałam. Babcia musiała się położyć, bo w domu było strasznie cicho. Poszłam do swojego pokoju i usiadłam na parapecie. Przed oczami znów miałam twarz nieznajomego... Zastanawiałam się kim on jest i dlaczego nam pomógł. Oparłam czoło o szybę i wpatrywałam się w dal. Śnieg perfekcyjnie pokrywał drzewa i góry. Kochałam zimę, zawsze kojarzyła mi się z świętami, prezentami i czasem radości. Niestety to się zmieniło. Myślę że jutro pójdę odwiedzić rodziców. Wypadało by... Zmęczona usnęłam tak jak siedziałam, przytulona do poduszki...
______________________________________________________________________

Hej, witamy was na Snow !! Jak niektórzy już zauważyli są dwie adminki.. Mianowicie Ja Vicky i druga Niki. Mam nadzieje, że blog wam się spodoba. Liczymy na szczere komentarze. Jeżeli chcecie być informowani wystarczy kliknąć na górze w zakładkę 'Informowani'. Jeżeli macie jakieś pytania i sugestie dotyczące bloga lub pytania do adminek, klikajcie w zakładkę 'Kontakt'. Pozdrawiam, Miłego wieczoru.

Vicky xx.